20 Ağustos 2011 Cumartesi

Afrikali cocuktan mektup

Afrikadan Mektup Var

Sevgili Turkiyeli arkadasim.

Mektubunu alinca hepimiz cok mutlu olduk. Ama ne yalan soyleyeyim pek gulemedik. Yoo, yoo sakin yanlis anlama... Gulmek istedik ama dudaklarimiz susuzluktan kuruyup catladigi icin gulemedik. 

Halimizi sormussun. cok sukur son birkac gundur rahat sayiliriz. Biliyorsun herkes yardim etmeye calisiyor. Ama yardimlar bize henuz tam olarak ulasmadi. Babami da olduren silahli adamlar yardimlarin ulasmasini engelliyorlar. Babam hayatta olsaydi onlara gereken dersi verirdi. Kardeslerim arasinda secim yapmak zorunda kalmadan bizi multeci kampina kadar gotururdu. Ahh bir de amcaninki gibi bir arabamiz olsaydi iki uc gunde degil de saatler icinde kampa ulasirdik. Babama gaza korkmadan sonuna kadar basmasini soylerdim. Varsin araba fazla benzin yaksin. Bizim buralarda heryerden petrol cikiyor. Babam yasarken anlatmisti. Petrolu cikarip islemesi zormus. Ama islendi mi cok para edermis. Yabancilar da bu zor iste bize yardimci olamaya calisiyorlarmis.  Bizim adimiza petrolu isleyip, karsiliginda bize yiyecek yardimi yapiyorlarmis. 

Oralarda ramazan ayi diye bir sey varmis. Gecen gun ulkenizden gelen insanlar oruc diye bir seyden bahsettiler. Anlattiklarina gore ulkenizde insanlar gunes dogmadan hemen once tika basa yemek yiyip, gunes batana kadar hic yemeden ve icmeden bekliyorlarmis. Gunes batarken de birbirinden zengin sofralara oturup yine tika basa yiyorlarmis. Boylece aclarin halini dusunup, bizleri anlamaya calisiyormusunuz.
Ancak Duyduk ki cogunuz acken degilde aksam yemek yerken bizi hatirliyormusunuz. Ama benim guzel dostum Hem bizi hem acligi anlamak istiyorsaniz, gece yemek yemeden yatin iftarda da sadece bir tabak corba icin. Ama ekmek olmasin. Boylece hem formunuzu korur, hem de "nefsimi aclikla terbiye ediyorum" diye riyaya dusmemis olusunuz.

Sevgilerimle
afrikali cocuk

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder