Aşka inanmam. Hayat kadınlarına da
gitmem bir daha. Son. Çocuklarımıza gözleri karanlık boşluk olan canavarları
anlatmışlar. Şifreyi ele geçirip, kalplerine sızmışlar. Alınlarından sürüyüp
onları yanlış sokaklara götürmüşler. Eyvah! Çocuklar için ilahi kitabı
çözmüştüm. Rab vardı en başta. Yuvarladı mavi gezegeni. Elveda der mi Rab? Her
ilahı kitabı okudum. ''Yazmışsın Rab'' dedim. ''teşekkür ederim.'' Doğru
anladım sanmıştım halbuki. Tüm kutsal yerleri, kutsal dağları gezdim. Gördüm.
Öyleyse, bilmem gerekirdi. Hayat kadınları, hayat adamları yalancıdır.
Elveda işe giderken gördüğüm umut
ışıltılı gözler. İçimdeki değişimde katkınız büyük. Umutlarınızı kıskanmam
mümkün değil ki artık. Gözümde hamamböceği gibi oldunuz bugün. Franz Kafka
gibi.
Annemden aldığım son mektup kadar
acıttı; merak,pis umutlarınız. Yine de size, her dinde dua ettim.
Rab affet beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder